W dniu takim jak dziś, w którym kratki ściekowe ledwo co nadążają wessać podeszczową breję, a gęsta mgła otula wszystko lepką wilgocią, wbijam się z kubkiem kawy w kanapę, nastawiam trójkową listę przebojów i ze szczególną czułością pieszczę w głowie słowo „JUUUUTROOOO”. Obojętnie czego to JUTRO miałoby dotyczyć.
W takim też dniu jak dziś garnę się do specyficznych tkanin – tkanin z typu tych, do których podchodzi się na paluszkach, aby nie spłoszyć. Materiałów, które trzeba z czymś innym łączyć delikatnie i z wyczuciem albo wcale. Których fakturę, wzór i kolor łatwo zgubić lub przytłoczyć. Są ciche, nie łaszą się na tanie komplementy, nie wdzięczą, nie błyszczą cekinami. Praca z nimi to taki trochę stan nieważkości. Nie wiadomo, w którą poniesie nas stronę. Najlepiej oddać się temu swobodnemu dryfowi.
Dlatego tkaniny te są bardziej wymagające niż inne. Stawiają wyzwania, którym trudno się oprzeć, ale też trudno podołać. Trochę mnie wychowują. Ignorują lata mojego doświadczenia i sprawiają, że praca nad nimi staje się czymś na kształt niekontrolowanego odruchu. Nieczęsto zdarza się, aby przedmioty martwe mną manipulowały. I w dzień taki jak dziś bardzo podoba mi się ten stan…
Beata Norbert
Po piękne drobiazgi zapraszamy do sklepu Beaty Norbert: www.zapachydoszafy.na.allegro.pl
