Wszystkich Świętych to czas, w którym wspominane są zarówno osoby bliskie, ale też osoby znane, które za życia cieszyły się dużym szacunkiem. W tym roku pożegnaliśmy wiele wybitnych osobowości, zasłużonych dla Świdnicy i regionu.
Kazimierz Bordulak
22 stycznia 2019 roku, w wieku 70 lat zmarł Kazimierz Bordulak, wieloletni prezes TKKF „Chemik” Żarów, laureat najwyższego odznaczenia w gminie Żarów „Złoty Dąb” 2015, które otrzymał za wieloletnią działalność społeczną na rzecz sportu żarowskiego.
Kazimierz Mazij
4 lutego 2019 roku, w wieku 95 lat zmarł wieloletni prezes świdnickiego koła Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, Kazimierz Mazij. Zapamiętany został jako społecznik, szanowany członek społeczności kombatanckiej, zawsze gotowy nieść pomoc innym.
Kazimierz Mazij urodził się w 1924 we wsi Tuligłowy pod Lwowem. W 1944 roku został powołany do wojska. Po paru tygodniach ćwiczeń w Rzeszowie został oddelegowany do 1. dywizji piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Brał udział w walkach o Berlin, gdzie wraz z innymi, polskimi żołnierzami zdobywał budynki Politechniki Berlińskiej. W maju 1945 roku został oddelegowany do szkoły oficerskiej w Krakowie. Uczestniczył w walkach z Ukraińską Powstańczą Armią. Jak podkreślał w swoich późniejszych opowieściach, w kieszeni zawsze nosił wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, który otrzymał od wojskowego kapelana po złożeniu przysięgi w Rzeszowie, i których chronił od wojennych nieszczęść. Po demobilizacji wyruszył z Lublina do Wrocławia, a następnie do Mysłakowa, gdzie wcześniej przeniosła się jego matka. W kolejnych latach był gminnym instruktorem rolnym, pracował w powiatowym związku samopomocy chłopskiej
Swoje życie postanowił poświęcić pomocy kombatantom. Pracując społecznie starał się pocieszać i wspierać wszystkich znajdujących się w potrzebie. Pomimo zaawansowanego wieku, prowadził bardzo aktywny tryb życia. Odwiedzał schorowanych kolegów, wraz z innymi działaczami świdnickiego koła Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych organizował spotkania z młodzieżą. Cieszyła go możliwość pomagania i do tego samego zachęcał innych. – Był to niesamowity człowiek. Zawsze uczynny, obecny na każdym spotkaniu. To zacna postać z ogromnym dorobkiem – wspominał Tadeusz Grabowski, szef Świdnickiego Stowarzyszenia Patriotycznego, od wielu lat współpracujący z kombatantami.
Wiesław Kilian
15 marca 2019 roku, w wieku 67 lat zmarł senator Ziemi Wałbrzyskiej, Wiesław Kilian.
Wiesław Kilian urodził się 25 lipca 1952 roku w Ząbkowicach Śląskich. W 1979 roku ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach siedemdziesiątych i na początku osiemdziesiątych XX w. pracował w rodzinnym gospodarstwie rolnym. W okresie 1984–98 był zatrudniony na stanowisku kierownika Rejonu Obsługi Mieszkańców Wrocław-Stare Miasto, a od 1998 do 2001 roku – dyrektora w spółce „Centrum” we Wrocławiu. Pracował także jako kierownik działu w Urzędzie Miasta Wrocławia. W latach 1998–2002 sprawował mandat radnego Rady Miasta Wrocławia. Był posłem na Sejm V i VI kadencji. W wyborach parlamentarnych w 2011 roku był kandydatem do Senatu z ramienia Platformy Obywatelskiej. Uzyskał mandat senatorski, otrzymując 35 461 głosów w okręgu wałbrzysko-świdnickim. W 2015 roku z powodzeniem uzyskał reelekcję, zdobywając 36 383 głosy w tym samym okręgu.
Senator zmarł po krótkiej i ciężkiej chorobie w szpitalu w Warszawie. 22 marca 2019 roku spoczął na cmentarzu w Ożarach, w powiecie ząbkowickim. Za wybitne zasługi w działalności państwowej prezydent RP pośmiertnie przyznał Wiesławowi Kilianowi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. – Zapisał się w historii nie tylko jako polityk w wolnej Polsce – jako radny, poseł, senator, ale też jako człowiek Solidarności i Solidarności Walczącej w czasach zniewolenia, gdy wybory polityczne miały wysoką cenę. Wiesław Kilian był gotów ponosić ryzyko dla ojczyzny – mówił marszałek Senatu, Stanisław Karczewski.
ks. Tadeusz Dudek
18 kwietnia 2019 roku, w wieku 90 lat zmarł ks. Tadeusz Dudek, wieloletni proboszcz parafii w Strzelcach Świdnickich, przez mieszkańców gminy Marcinowice zapamiętany został jako wyjątkowa postać.
Tadeusz Jan Dudek urodził się 25 grudnia 1929 roku w Rzepienniku Biskupim (powiat Gorlice). W latach 1946-1949 mieszkał w Brzegu n/Odrą, gdzie ukończył Brzeskie Państwowe Gimnazjum i Liceum. W 1949 roku wstąpił do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, które ukończył w 1954 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1954 roku w katedrze wrocławskiej.
Jako wikariusz pracował w Bierutowie, w parafii pw. św. Jakuba i Krzysztofa we Wrocławiu, w Siedlisku (w dekanacie Głogów), w parafii pw. św. Stanisława i Wacława w Świdnicy. Funkcje proboszcza pełnił w parafii Strzelce Świdnickie od 1965 do 2009 roku, kiedy przeszedł w stan spoczynku. W ciągu 50 lat posługi kapłańskiej proboszcza ochrzcił 1439 dzieci, pobłogosławił 612 małżeństw, pochował 613 swoich parafian i rozdał 766 500 komunii św.
Za swoje zasługi i wzorową postawę kapłana, 20 listopada 2000 roku został wyniesiony przez J.E. Henryka kardynała Gulbinowicza do godności Kanonika honorowego Extra Numerum Prześwietnej Kapituły Kolegiackiej Świętego Krzyża. W grudniu 2015 roku ksiądz Tadeusz Dudek został pierwszym mieszkańcem gminy, który otrzymał tytuł Zasłużony dla Gminy Marcinowice.
Edmund Nawrocki
19 maja 2019 roku, w wieku 90 lat zmarł Edmund Nawrocki – pasjonat, badacz i znawca historii Świdnicy, autor wielu publikacji w języku polskim i niemieckim, wieloletni nauczyciel Liceum Pedagogicznego.
Edmund Nawrocki urodził się w 1928 roku w Rozdrażewie w powiecie krotoszyńskim. Pochodził z rodziny nauczycielskiej. Pierwszym nauczycielem był jego pradziadek, a gen był przekazywany w kolejnych pokoleniach. Po wojnie rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, na Wydziale Nauk Humanistycznych.
Po przyjeździe do Świdnicy rozpoczął pracę w Liceum Pedagogicznym, gdzie został nauczycielem klas z niemieckim językiem wykładowym. Jako pedagog przepracował w tej szkole 35 lat. Jego pasją było jednak poznawanie i popularyzowanie historii Świdnicy. Przez kilkadziesiąt lat Edmund Nawrocki zgromadził jeden z największych zbiorów materiałów historycznych dotyczących miasta i regionu.
Był autorem kilkuset artykułów i publikacji, w tym przewodnika po świdnickim kościele parafialnym pw. św. Stanisława i Wacława, popularnonaukowego zarysu “Historii Świdnicy” w języku niemieckim, czy też “Dziejów Świdnicy w latach 1243-1526”. W 2008 roku został uhonorowany nagrodą prezydenta Świdnicy za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.
Władysław Sokalski
25 maja 2019 roku, w wieku 97 lat zmarł Władysław Sokalski, aktor i pierwszy wiceprezydent Świdnicy w 1945 roku.
Władysław Sokalski urodził się 24 kwietnia 1922 w Czortkowie. W maju 1945 roku przyjechał do Świdnicy i był jednym z inicjatorów reaktywacji teatru w Świdnicy, który działał w latach 1945-1952. Po wyjeździe z miasta osiadł w Szczecinie.
Władysław Sokalski, mimo swojego stosunkowo krótkiego pobytu w Świdnicy, w latach 1945-1948 przyczynił się w ogromnym stopniu do ugruntowania polskości Świdnicy, w najtrudniejszym okresie pierwszych lat powojennych. Dla świdniczan jego osoba i wspomnienia, jakimi się podzielił, podczas realizacji filmu, mają szczególne znaczenie. Był żywym świadkiem historii Świdnicy, którą sam współtworzył.
Danuta Saul-Kawka
5 lipca 2019 roku, w wieku 72 lat zmarła Danuta Saul-Kawka – poetka, była świdnicka radna, która za działalność społeczną uhonorowana została odznaczeniem Kawalera Orderu Uśmiechu.
Urodzona w 1947 roku Danuta Saul-Kawka jako poetka debiutowała podczas VII Kłodzkiej Wiosny Poetyckiej w 1969 roku. Była autorką tomików poetyckich “*** “(1977) i “Czasu jak na listek” (1981), wydanego nakładem Wydawnictwa Ossolineum. Publikowała swoje utwory we „Współczesności”, „Tygodniku Kulturalnym” i „Życiu Literackim” oraz w wielu wydawnictwach regionalnych. Była wielokrotnie nagradzana w turniejach poetyckich. Zdobyła m.in. Złote Pióro podczas VIII Kłodzkiej Wiosny Poetyckiej, kilkakrotnie była laureatką Turnieju O Złotą Lampkę Górniczą w Wałbrzychu i w konkursie O Złoty Liść Dębu podczas Wałbrzyskich Ścieżek Literackich.
Nazywana była główną bojowniczką sprawy niepełnosprawnych. Pomimo własnej niepełnosprawności była bardzo zaangażowana w pomoc na rzecz dzieci potrzebujących. Za swoją działalność społeczną została w 2005 roku uhonorowana odznaczeniem Kawalera Orderu Uśmiechu.
Zbigniew Kubiaczyk
3 października 2019 roku, w wieku 63 lat, zmarł nagle Zbigniew Kubiaczyk, ordynator oddziału ginekologiczno-położniczego oraz zastępca dyrektora ds. lecznictwa świdnickiego szpitala „Latawiec”.
Zbigniew Kubiaczyk uzyskał uprawnienia lekarza medycyny w 1983 roku. Kolejnym krokiem w jego karierze było zdobycie tytułu specjalisty pierwszego stopnia z zakresu położnictwa i ginekologii w roku 1988, a następnie – trzy lata później – uzyskanie specjalizacji drugiego stopnia z tej dziedziny.
Kubiaczyk od wielu lat kierował oddziałem ginekologiczno-położniczym świdnickiego szpitala. Od kwietnia 2012 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora SPZOZ w Świdnicy. W lutym 2019 roku został wybrany na kolejną, 6-letnią kadencję na tym stanowisku.
/opr. mn/
