Wraz z wakacjami kończy się unijny projekt wielostronny Comenius „Who’s afraid of the big bad wolf? Predators in nature and culture”, czyli „Kto się boi złego wilka? Drapieżniki w naturze i kulturze”, którym na poziomie międzynarodowym koordynował Zespół Szkół nr 1 w Świdnicy. Pod kierownictwem świdnickiej placówki pracowały szkoły z dziewięciu krajów: Norwegii, Islandii, Hiszpanii, Portugalii, Włoch, Słowacji, Rumunii, Estonii i Litwy.
– Projekty międzynarodowe to ciężka praca dla nauczycieli i uczniów ale też ogromna satysfakcja z dobrze wykonanych zadań i przyjemność podróżowania do krajów partnerskich, poznawania ludzi, kultury, przyrody. Pod względem ilości zrealizowanych projektów Comenius Zespół Szkół Nr 1 w Świdnicy jest w czołówce Dolnego Śląska i Polski, to był już nasz trzeci projekt, co oznacza siedem lat ciągłej współpracy ze szkołami europejskimi – mówi Ilona Sitek-Warzecha, dyrektor szkoły. – Pomysłodawczynią projektu i koordynatorką działań była Violetta Wierzbicka-Kłosiewicz, która przed ośmioma laty we współpracy z Kamilem Nowakiem, nauczycielem języka angielskiego, rozpoczęła w Zespole Szkół realizację projektów i robi to nieprzerwanie z dużym sukcesem i pożytkiem dla szkoły.
O projekcie opowiada jego koordynatorka, Violetta Wierzbicka-Kłosiewicz: – Wobec drapieżników ludzie nigdy nie pozostawali obojętni – bali się ich, ale podziwiali, tępili lub oddawali boską cześć. Dzięki temu są one obecne w kulturach wszystkich narodów – w mitach, legendach, bajkach, przysłowiach, nazwiskach i nazwach miejsc, w malarstwie i architekturze. Przeszukaliśmy zasoby naszych kultur narodowych w poszukiwaniu wilków, niedźwiedzi i lisów, porównaliśmy rezultaty badań z partnerami i odkryliśmy, że więcej nas łączy niż się spodziewaliśmy. A potem ruszyliśmy w lasy, w góry, by w towarzystwie leśników poznawać biologię drapieżników, ich ślady, tropy i głosy. Dowiedzieliśmy się, że drapieżniki nie są dobre ani złe, nie są okrutne ani przyjazne – są częścią dzikiej przyrody, którą należy chronić również ze względu na nas, ludzi.
Wędrówki zapisywaliśmy GPS’em, dokumentowaliśmy zdjęciami i filmami, a w najciekawsze miejsca zaprosiliśmy naszych partnerów. Z myślą o wszystkich, którzy chcieliby dowiedzieć się jak najwięcej o europejskich drapieżnikach powstała strona projektu europeanpredators.wikispaces.com zawierająca wszystkie informacje o drapieżnikach w krajach partnerskich. Są tam również mapy, na których zaznaczone są tereny gdzie żyją wilki, rysie, niedźwiedzie i lisy, najciekawsze trasy wędrówek, stacje badawcze, gdzie można spotkać się z naukowcami i zapoznać z metodami ochrony. Z naszymi mapami można przewędrować całą Europę, bo nasze szkoły są ze wszystkich jej stron. Ze strony projektu europeanpredators.wikispace.com można dowiedzieć się nie tylko o biologii drapieżników, ale również jak funkcjonują w kulturach narodowych krajów partnerskich.
W ramach projektu uczniowie i nauczyciele zaangażowani w pracę spotkali się w Hiszpanii, Portugalii, Rumunii, Słowacji i w Islandii. Każde ze spotkań było okazją do wymiany doświadczeń i informacji o wykonanych zadaniach, ale również do wspólnego poznawania kultury i przyrody kraju goszczącego. Uczniowie Zespołu Szkół Nr 1 wyjeżdżali również na wycieczki w Polsce poznając Puszczę Kampinoska i Bieszczadzki Park Narodowy oraz na spotkanie bilateralne ze słowackimi partnerami w Niskie Tatry.
– Wyjazdy są niezwykle cenne, gdyż uczniowie mają okazję poznawać nowe, bardzo ciekawe miejsca, rozwijać znajomość języka angielskiego, poszerzać wiedzę przyrodniczą. Zajęcia prowadzą biolodzy, ekolodzy, przyrodnicy. Ogromną frajdę sprawiało młodym odkrywcom tropienie zwierząt- młodzież, podczas zimowego wyjazdu na Słowację, mogła na własne oczy zobaczyć świeże tropy wilka, rysia, ślady po pazurach niedźwiedzi, pozostawione w wielu miejscach… W czasie warsztatów prowadzonych w terenie młodzież dowiaduje się wiele o życiu i zwyczajach drapieżników zamieszkujących Polskę i Europę oraz o sposobach ich ochrony. Jest to bardzo ważne, ponieważ wielu ludzi nadal w wilku czy niedźwiedziu widzi jedynie krwiożerczą bestię, będącą zagrożeniem dla człowieka. A przecież drapieżniki stanowią konieczne ogniwo w łańcuchu pokarmowym i zachowaniu równowagi środowiska naturalnego. Warto też zawsze pamiętać o słowach Gary Syndera, amerykańskiego poety i eseisty, propagatora ochrony przyrody: „Kultura odcinająca się od dzikiego życia w otaczającej nas przyrodzie, a także odcinająca się od dzikiego życia, które jest w nas samych, skazana jest na różne niszczące zjawiska, prowadzące prawdopodobnie, aż do jej zniszczenia– o projekcie opowiada Aneta Gwiazda, nauczycielka języka polskiego.
W czasie dwóch lat realizacji projektu zrealizowane zostały wszystkie jego cele:
– zainteresowanie młodzieży krajami partnerskimi oraz poszerzanie wiedzy o ich przyrodzie i kulturze
– motywowanie uczniów do nauki języka angielskiego, będącego językiem komunikacji w projekcie
– tworzenie możliwości wyjazdów do krajów partnerskich i zwiedzania najcenniejszych przyrodniczo rejonów Europy oraz Polski.
Realizacja projektów międzynarodowych zwiększa atrakcyjność szkoły i przyczynia się do unowocześniania metod nauczania, daje młodzieży sposobność uczestniczenia zarówno w ciekawych zajęciach pozalekcyjnych jak i wyjazdach zagranicznych. Mało jest już w Europie krajów, w których nie gościli uczniowie i nauczyciele Zespołu Szkół Nr1, a to z pewnością nie był ostatni międzynarodowy projekt realizowany w tej szkole.
