Przepisy prawa przewidują możliwość rozliczania zużycia wody w budynkach mieszkalnych poprzez odczyt z wodomierzy w lokalach mieszkalnych oraz odczyt z wodomierza głównego. Ewentualną różnicą między odczytem z wodomierza głównego, a sumą odczytów z poszczególnych wodomierzy w mieszkaniach są obciążani lokatorzy, jednakże nie w każdej sytuacji i nie w każdej wysokości.
Metodę rozliczania różnicy wskazań między wodomierzem głównym a sumą wskazań wodomierzy w budynku wielolokalowym wybiera właściciel lub zarządca budynku. Należnościami wynikającymi z przyjętej metody rozliczenia obciąża osobę korzystającą z lokalu w takim budynku (art. 26. ust. 3 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków). Przepisy nie określają wprost metod rozliczania strat wody, spośród których może wybierać zarządca. Wynika z tego, że zarządca sam określa te metody.
W przypadku wspólnot mieszkaniowych przyjęła się praktyka, że metoda jest określona w regulaminie rozliczenia zużycia wody przyjmowanym w drodze uchwały przez właścicieli lokali. W regulaminach wspólnoty przyjmują zazwyczaj jedną z dwóch metod rozliczania strat wody. Pierwszą jest rozliczenie strat proporcjonalnie do zużycia wody przez poszczególne lokale. Drugą metodą jest uznanie strat wody za koszt części wspólnej i rozliczenie tego kosztu podobnie jak innych kosztów zarządu – stosownie do udziałów w nieruchomości wspólnej. Czasami wspólnoty uznają straty wody za koszt indywidualnych lokali i przyjmują jednakową dla wszystkich lokali metodę rozliczeń (np. według liczby osób).
We wspólnotach, w których właściciele nie przyjęli regulaminu rozliczeń kosztów zużycia wody, zarządca powinien wyjaśnić na rozliczeniu przyjętą metodę. Należy dodać, że straty raczej nie powinny przekraczać 5 proc. ogólnego zużycia wody. Jeśli są wyższe, konieczne jest sprawdzenie szczelności instalacji wodnej.
Zarządca ma obowiązek dostarczyć każdemu właścicielowi imienne rozliczenie wody na dany lokal, sporządzone na podstawie wpłat i faktycznego zużycia oraz ceny wody w danej gminie. Wynika to z art. 26 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków: jeżeli odbiorcą usług jest wyłącznie właściciel (rozumiany także jako wspólnota mieszkaniowa) lub zarządca budynku wielolokalowego, jest on obowiązany do rozliczenia kosztów tych usług. Podobnie art. 29 ust 1 ustawy o własności lokali nakazuje zarządcy prowadzić ewidencję kosztów zarządu, zaliczek wpłacanych przez właścicieli, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej – np. kosztów dostaw wody i ciepła. Jeśli zarządca nie dostarczył takiego rozliczenia w sprawozdaniu rocznym, musi to zrobić na pisemne żądanie właściciela.
Podstawa prawna: ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 nr 16, poz. 93) i ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. 2001 nr 72 poz. 747)
Danuta Mazur
Powiatowy Rzecznik Konsumentów w Świdnicy
