Miłość do dziecka to nie tylko radość, ale też wyzwania. Jest ich znacznie więcej, gdy dom nie był bezpieczną przystanią. Ratunkiem może stać się rodzina zastępcza. Opiekunowie nie zostają sami z kłopotami. Mogą liczyć na szeroką pomoc. Jak wiele można zrobić, by uratować dzieci i dać im szczęśliwe dzieciństwo przy wsparciu specjalistów, pokazuje historia pani Katarzyny i trzech dzielnych dziewczynek.
Czym jest rodzina zastępcza? Jak ją stworzyć? Jakie są wyzwania, a jakie wsparcie można uzyskać? Cykl „Rodzina zastępcza” pomoże odpowiedzieć na pytania i wskazać drogę wszystkim, którzy chcieliby dać dzieciom miejsce przy rodzinnym stole w ramach pieczy zastępczej. Przedstawiamy kolejną rodzinę.
Pani Kasia niezawodową rodziną zastępczą została półtora roku temu. – Moje żyjcie tak się potoczyło, że nie mam swoich dzieci. Zawsze byłam zaangażowana w pracę, w sprawy rodzinne. Zawsze też wiedziałam, że jeśli nie uda mi się mieć swoich dzieci, będę myśleć o adopcji – mówi pani Katarzyna.
Ówczesny partner zaproponował, by pomyśleli o pieczy zastępczej. – Wydało mi się, że to dobry pomysł. Zgłosiłam się jako wolontariusz do pomocy w nauce w rodzinie zastępczej zawodowej. Tam poznałam wyjątkowe siostry – Elizę i Monikę. Przyznam, że natychmiast się zakochałam! I tak zaczęło się moja historia z rodzicielstwem zastępczym. Zgłosiłam się na szkolenie dla rodzin zastępczych, które odbyło się online i trwało 50 godzin, niezwykle rozjaśniło mi to ideę rodzin zastępczych, było prowadzone przez specjalistów z dużym doświadczeniem rodzicielstwa zastępczego. Odbyłam również 10 godzin praktyk w rodzinach zawodowych, było to dla mnie również wielkim doświadczeniem zobaczyć jak funkcjonują rodziny zawodowe. Wszystko to robiłam z myślą o dziewczynkach. Chciałam wiedzieć i rozumieć czym jest piecza zastępcza. Otrzymałam zaświadczenie o ukończeniu szkolenia i dziewczynki wreszcie trafiły do mnie. Nie umiem ubrać w słowa tej radości, jaką wtedy czułam! – mówi.
Ostatecznie związek pani Katarzyny nie wytrzymał próby czasu. Opieka nad dziewczynkami spadła na nią samą. – Nie zastanawiałam się ani chwili! Moje życie nabrało sensu i to dosłownie! – zapewnia. Nie poddała się, gdy pojawiły się problemy wychowawcze. Eliza i Monika zaczęły się buntować.
Dochodziło do trudnych sytuacji – niszczyły sprzęty w mieszkaniu, zabawki, gryzły, rysowały po ścianach. – Mogłam jednak liczyć na wsparcie Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Natychmiast otrzymałyśmy pomoc – koordynator, psycholog, pedagog. To może brzmi patetycznie, ale ta pomoc okazała się dla nas kluczowa i co najważniejsze, przyniosła skutek. Dzięki pomocy psychologa dużo zrozumiałam i postanowiłam działać inaczej. Ponieważ Eliza kocha sport, zaczęłam tak organizować jej czas wolny. Zapisałam ją na zimowisko. Wróciła zakochana w nartach i z uśmiechem na twarzy. Zupełnie inne dziecko. Myślę, że zobaczyła, że można być dzieckiem, że można się bawić, spędzać miło czas z rówieśnikami – opisuje zastępcza mama.
Dwa tygodnie temu do domu dziewczyn trafiła kolejna mała dama – Ola, najmłodsza siostra Elizy i Moniki. Przez cały czas pobytu w domu rodzinnym to najstarsza z tej trójki, Eliza zajmowała się Olą. Karmiła, przebierała, dbała jak o swoje dziecko. – Moja rola w tej sytuacji jest taka, aby odciążyć ją z odpowiedzialności za siostrę i sprawić, by mogła przeżywać dzieciństwo jak inne dzieci. Zdaję sobie sprawę, że to jest długi proces, czasem trudny, ale nie jestem z tym sama mając wsparcie specjalistów. Wiem, że kryzysy i trudności są wpisane w każde rodzicielstwo, a w zastępcze szczególnie, jednak dzięki nim rozumiem więcej, jestem otwarta na zdobywanie wiedzy i poszerzanie swoich umiejętności rodzicielskich. Staram się dawać dzieciom tyle ile potrafię, ale zdecydowanie otrzymuję więcej. Nie wiedziałam, że można kochać aż tak bardzo – podkreśla pani Kasia. – Z mojej strony to są szczere uczucia. Nie oczekuję wdzięczności. To ja jestem wdzięczna za to, że mogę być ich zastępczą mamą i doświadczać takich uczuć – dodaje.
***
Jakie formy wsparcia finansowego są dostępne dla rodzin zastępczych?
Dostępne są dwa rodzaje pomocy finansowej: obligatoryjna fakultatywna. Rodziny zastępcze niezawodowe, zawodowe oraz osoby prowadzące rodzinny dom dziecka otrzymują obligatoryjnie:
– wsparcie na rzecz pokrycia kosztów utrzymania dziecka w kwocie nie niższej niż 1517 zł, a w przypadku rodzin zastępczych spokrewnionych – nie niższej niż 1002 złotych miesięcznie, a dodatkowo świadczenie wychowawcze w wysokości 800+, świadczenie Dobry Start oraz dodatki dla dzieci z niepełnosprawności i dodatki wychowawcze;
Świadczenia fakultatywne, z których można skorzystać, to między innymi:
– jednorazowe świadczenie na pokrycie kosztów związane z przyjęciem dziecka – wysokość tego świadczenia uzależniona jest od powiatu/organizatora rodzinnej pieczy zastępczej,
– dofinansowanie do wypoczynku poza miejscem zamieszkania (zależy od powiatu/organizatora),
– świadczenie jednorazowe na pokrycie kosztów związanych z wystąpieniem zdarzeń losowych lub innych zdarzeń mających wpływ na jakość sprawowanej opieki,
– rodzina zastępcza zawodowa i niezawodowa może otrzymać środki finansowe na utrzymanie lokalu mieszkalnego oraz media. W przypadku rodzinnych domów dziecka i rodzin zastępczych zawodowych, w których wychowuje się więcej niż troje dzieci – jest to świadczenie obligatoryjne,
– świadczenie na pokrycie kosztów przeprowadzenia niezbędnego remontu (wysokość zależna od powiatu). W przypadku rodzinnych domów dziecka jest to świadczenie obligatoryjne.
Jaka jest przewidziana pomoc dla rodziców zastępczych?
◆ Świadczenia finansowe na pokrycie kosztów utrzymania dziecka umieszczonego w rodzinnej pieczy zastępczej.
◆ Zatrudnienie osoby do pomocy w opiece i wychowaniu, w zależności od typu rodziny zastępczej i liczby przyjętych na wychowanie dzieci. Uprawnienie to przysługuje także osobom prowadzącym rodzinny dom dziecka.
◆ Wsparcie koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej.
◆ Bezpłatna pomoc pedagogiczna, psychologiczna i prawna w rozwiązywaniu zgłaszanych problemów.
◆ Bezpłatne szkolenia i grupy wsparcia.
Z rodziną zastępczą niezawodową, która posiada co najmniej 3-letnie doświadczenie jako rodzina zastępcza niezawodowa, zawarta może być umowa zlecenie o pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej. Z tego tytułu przysługiwać będzie wynagrodzenie. Rodzina zastępcza zawodowa może zostać utworzona także bez wcześniejszego doświadczenia w wypełnianiu funkcji rodziny zastępczej niezawodowej.
Szczegółowe informacje w tym temacie zawiera ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
Więcej na profesjonaliscizsercem.pl
Kontakt dla mieszkańców powiatu świdnickiego zainteresowanych stworzeniem rodziny zastępczej:
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, ul. Wałbrzyska 15, Świdnica
Kierownik Zespołu Pieczy Zastępczej: Katarzyna Skrzypek, tel: 74 851-50-27, nr pokoju: 29,
e-mail: [email protected]
/materiał partnerski PCPR w Świdnicy i Swidnica24.pl/
Zdjęcie: archiwum rodziny
