Odporność organizmu to szereg mechanizmów, które służą odróżnianiu komórek własnego ustroju od obiektów obcych. Rozpoznawanie mikroorganizmów, które przez układ immunologiczny odbierane są jako niebezpieczne, ma na celu uruchomienie kaskady reakcji prowadzących do wyeliminowania zagrożenia. Patogenem może być każde ciało rozpoznane jako obce, które stanowi ryzyko zainicjowania procesu chorobotwórczego np. wirus lub bakteria.
Kluczowe znaczenie dla odporności organizmu ma sprawne funkcjonowanie układu limfatycznego.
Do narządów układu limfatycznego zaliczamy:
- Grasicę;
- Śledzionę;
- Naczynia limfatyczne;
- Węzły chłonne.
Układ limfatyczny bardzo ściśle współpracuje z układem krwionośnym. Chłonka (limfa, łac. lympha) przepływając przez węzły chłonne, oczyszcza ustrój z mikroorganizmów chorobotwórczych i to właśnie w węzłach chłonnych dochodzi do pochłaniania patogenów przez komórki żerne. Węzły chłonne są zlokalizowane we wszystkich narządach, a największe ich skupiska znajdują się na szyi. Powiększenie węzłów chłonnych świadczy o wzmożonej pracy układu odpornościowego.
W śledzionie dochodzi do namnażania się leukocytów – podstawowych komórek układu odpornościowego. Grasica jest miejscem, w którym dojrzewają białe krwinki, m.in. limfocyty T, które odgrywają kluczową rolę w rozpoznawaniu patogenów.
Rodzaje odporności
Odporność organizmu kształtuje się od momentu narodzin i może być budowana przez całe życie człowieka.
Istnieją dwa rodzaje odporności:
- Odporność wrodzona (nieswoista) jest uwarunkowana genetycznie. Są to wszystkie reakcje obronne i mechanizmy, które mają na celu ochronę ustroju – w pierwszej kolejności – przed wnikaniem patogennych mikroorganizmów, a w razie konieczności unieszkodliwienie chorobotwórczych drobnoustrojów. Na odporność nieswoistą składa się skóra, błony śluzowe, kwaśne pH soku żołądkowego, kwaśny odczyn potu oraz wszystkie fizjologiczne odruchy obronne takie jak kaszel, kichanie, biegunka i wymioty.
- Odporność nabyta (swoista) została wykształcona poprzez kontakt z czynnikami chorobotwórczymi. Nabyta odporność to umiejętność właściwego rozpoznania antygenu i zainicjowania reakcji obronnej lub wykształcenia specyficznych przeciwciał. Kluczową funkcję pełnią tutaj komórki należące do grupy leukocytów.
Białe krwinki powstają w szpiku kostnym i układzie limfatycznym. Limfocyty T wykazują zdolność rozpoznania antygenu i niszczenia komórek uznawanych za niebezpieczne. Limfocyty B wytwarzają przeciwciała, czyli białka, które łączą się z fragmentem patogenu, umożliwiają rozpoczęcie przez komórki żerne np. makrofagi procesu fagocytozy, inaczej pochłaniania zainfekowanych komórek.
Co wpływa na odporność organizmu?
Odporność wrodzona to podstawowa ochrona ustroju, z którą człowiek przychodzi na świat. Z kolei odporność swoista, jest nabywana w trakcie życia i może ulegać modulacji. Najbardziej skutecznym sposobem stymulacji układu odpornościowego są szczepionki. Szczepienie ma na celu wprowadzenie do ustroju unieszkodliwionych drobnoustrojów chorobotwórczych, które stymulują układ odpornościowy do produkcji przeciwciał.
Na odporność organizmu duży wpływ ma dieta i styl życia. Dostarczenie prawidłowych proporcji makroskładników pokarmowych, witamin i minerałów stanowi podstawę funkcjonowania organizmu, w tym układu odpornościowego. Warto również pamiętać, że w okresach zwiększonej zapadalności na infekcje, należy wzmacniać odporność organizmu. Sprawdzą się tutaj preparaty lecznicze na bazie pelargonii afrykańskiej, jeżówki purpurowej i aloesu drzewiastego. Zioła te wspierają pracę układu odpornościowego i pomagają organizmowi w walce z infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi.
Więcej porad znajdziesz na stronie: https://bioaronsystem.pl/
/Artykuł sponsorowany/
