Z niewielkim opóźnieniem ogłaszamy wyniki zagadki nr 94. Uczestnikom zabawy zlokalizowanie przedstawionych na zdjęciu ruin sprawiło sporo problemów. Nadeszły jednak i prawidłowe odpowiedzi. Nagroda trafia do pani Zuzanny Panek. Gratulujemy!
Zanim zwycięska odpowiedź, przedstawiamy kolejną zagadkę.
Zagadka nr 95:
Tym razem nietypowe ujęcie jednego z zabytków w pobliżu Świdnicy. Na nagrodę jak zwykle mogą liczyć autorzy najciekawszych odpowiedzi.
Odpowiedzi należy nadsyłać na adres [email protected] do soboty, 14 czerwca 2014. W tytule proszę wpisać “Co to, gdzie to? Zagadka nr 94”, w treści odpowiedź na pytanie, imię i nazwisko, nr telefonu (do wiadomości Redakcji) oraz zgodę na publikację imienia i nazwiska. Pod odpowiedzią należy podać źródła, z jakich Państwo korzystali. Zwycięzca zostanie ogłoszony 15 czerwca na portalu Swidnica24.pl. Kolejna zagadka za tydzień. Zapraszamy do zabawy.
Odpowiedź Zuzanny Panek na zagadkę nr 94:
Zdjęcie przedstawia ruiny Zamku Stary Książ znajdujące się w Wałbrzychu.
Ruiny znajdują się w odległości ok 800 m od Zamku Książ na stromym urwisku, na lewym brzegu rzeki Pełcznica. Zamek przez wiele lat był uważany tylko za wzniesioną malowniczą ruinę. Jednak badania archeologiczne przeprowadzone w latach 1991-92 potwierdziły, że przebudowano wówczas istniejący w tym miejscu średniowieczny zamek.
Podczas badań stwierdzono, że na przełomie IX i X stulecia stał już tutaj gród, a na przełomie wieków XIII i XIV murowana warownia, której fundatorem był zapewne książę świdnicko-jaworski Bolko I Surowy.
Powstał on prawdopodobnie przed 1288 rokiem i do niego w 1290 roku książę Bolko I Surowy przeniósł swoją siedzibę z Lwówka Śląskiego. Swoje znaczenie warownia straciła po przejściu księstwa świdnicko-jaworskiego do Korony Czeskiej w 1392 roku. W 1428 roku zostaje zdobyty przez powstańców husyckich. W następnych latach staje się on bazą wypadową rycerzy-rozbójników i jako ich siedziba zostaje zniszczony w 1484 roku. Pozbawiony właściciela zamek powoli popada w ruinę.
W roku 1794 właściciel zamku Książ Jan Henryk VI von Hochberg zlecił architektowi Christianowi Tischbeinowi urządzenie otoczenia zamku. Podczas tych prac powstały między innymi stylizowane na gotyk romantyczne ruiny zamku Stary Książ. Według badań archeologicznych wzniesiono je na pozostałościach zamku średniowiecznego. Nowy zamek otoczono fosą i murem obronnym, a wejście do niego prowadziło przez bramę z dwoma wieżyczkami. W budynku głównym połączonym z wieżą znajdowała się sala reprezentacyjna, sądowa, zbrojownie i sypialnie. Pod kaplicą połączoną z głównym budynkiem krużgankami znajdował się loch pochodzący z zamku średniowiecznego. Podczas rozbudowy użyto wiele oryginalnych elementów renesansowych i barokowych przeniesionych z innych obiektów. We wnętrzach umieszczono cenne zbiory militariów, obrazów i mebli, a na dziedzińcu zamkowym urządzano wzorowane na średniowiecznych turnieje rycerskie. Gromadziły one wiele wybitnych osobistości, takich jak król pruski Fryderyk Wilhelm III i innych. Zamek spłonął 19 lub 20 maja 1945 roku, podpalony przez żołnierzy radzieckich.
Dziś zachowała się sztuczna ruina z pozostałością głównego budynku zamku z zachowanym podziałem wewnętrznym. Brak w nim stropów, a z wieży zamkowej ocalały tylko fragmenty. Zachowały się również dwa renesansowe portale i część muru dawnego ganku prowadzącego do kaplicy, z której pozostały tylko ściany i resztki przykaplicznej wieży. Teren wokół ruin jest malowniczy, stary Książ jest tajemniczym miejscem.
